EIB.pl

W najnowszej generacji otwartych systemów elektroniki domów i budynków instalacje złożone z komponentów pochodzących od wielu wytwórców stały się bardziej normą niż wyjątkiem.

Współpraca urządzeń to warunek niezawodnego funkcjonowania instalacji w środowiskach wieloźródłowych jakim są systemy otwarte. EIBA była od roku 1991 pionierem koncepcji interoperacyjności komponentów aplikacji rozproszonych. Opracowano standardy EIS (EIB Interworking Standards) poparte mechanizmami certyfikacji ich zastosowań.

Standardy ObIS (Object Interworking Standards) rozszerzają specyfikacje formatów danych zawarte w EIS o model obiektowy dla aplikacji rozproszonych i ich komponentów.

Tworzenie rozproszonych sieci automatyki typu pear-to-pear (takich jak EIB) wymaga zupełnie innego podejścia do projektowania aplikacji. Zamiast wykorzystywania sieci automatyki do emulowania systemów master-slave, projektant musi optymalizować wydajność i elastyczność poprzez tworzenie prawdziwie rozproszonych aplikacji z lokalnie autonomicznymi komponentami. Innym kluczowym zagadnieniem jest skoncentrowanie się na danych. Skupiając się na danych (informacji) współczesna automatyka unika sztywnych słowników i języków poleceń. Wykorzystywany w EIB schemat adresowania grupowego (multicast) jest szczególnie odpowiedni dla takiego, skoncentrowanego na informacji punktu widzenia.

Wynikająca stąd elastyczność definiowania typów danych pozwala na rozwiązania wielozadaniowe. Czujnik obecności, który podczas dnia steruje oświetleniem a po godzinach pracy uruchamia sygnalizację antywłamaniową z pewnością pomoże zredukować nadmiar kombinacji połączeń. Nie jest to bez znaczenia z punktu projektowania i logistyki. Łącznie z potężnym narzędziem inżynierii projektowania jakim jest ETS, daje to projektantom niemożliwą dotychczas swobodę działania i kontrolę nad wynikami swej pracy.

 

mgr inż. Wojciech Wiśniewski
Politechnika Łódzka