EIB.pl

Topologia KNX/EIB opiera się na strukturze drzewa, rozwinięciu prostej magistrali. Sieć komunikacyjna KNX/EIB jest siecią typu peer-to-peer, w której może funkcjonować do 61 455 urządzeń. Wszystkie podłączona do magistrali urządzenia są równoprawne i sterowane w sposób zdecentralizowany. Podstawową częścią struktury jest linia, do której podłączane są urządzenia końcowe. Elementy specjalne, służące do połączenia poszczególnych części systemu - poszczególnych linii z linią główną oraz linii głównej z linia bazową - nazywamy sprzęgłami (coupler).

Topologia logiczna sieci KNX/EIB pozwala na włączenie do jednej linii 256 urządzeń. Z linią główną może być połączonych 15 linii co tworzy obszar (area). Cała domena jest tworzona przez 15 obszarów i linie szkieletową (backbone line). W mediach otwartych, bliskie sobie domeny są logicznie oddzielone poprzez zastosowanie 16 bitowego identyfikatora systemowego (systemID). Bez adresów zarezerwowanych dla adapterów w sieci KNX/EIB może być połączonych 255x16x15+255=61455 urządzeń. Ograniczenia instalacyjne mogą zależeć od konkretnej implementacji (wykorzystywane medium, typy transceiver'ów, wielkość zasilacza) i czynników środowiska (zakłócenia elektromagnetyczne). Powinno się też uwzględnić wytyczne dotyczące poszczególnych produktów i ich instalacji.

Na jednej linii magistralnej KNX/EIB mogą znajdować się maksymalnie 64 elementy (aktory bądź sensory) takie jak wyłączniki, czujniki, panele LCD, a w budynkach użytkowych także moduły sterujące umieszczone w podwieszanych sufitach. Zatem jeśli mamy potrzebę umieszczenia więcej niż 64 elementów - należy zaplanować kilka linii (ewentualnie posłużyć się tzw. repeaterami). Można wtedy podzielić powierzchnię budynku na strefy (np. piętra), które okablowujemy oddzielnymi przewodami biegnącymi z rozdzielnicy. W praktyce lepiej przyjąć za maksymalną liczbę - około 50 elementów na linię, tak aby mieć w zapasie możliwość przyszłej rozbudowy.

Fakt, iż w budynku jest kilka linii magistralnych nie wpływa na wygodę korzystania z systemu. Użytkownik nie zauważa różnic między komunikacją elementów na jednej linii, w porównaniu z komunikacją między kilkoma liniami.

Sprzęgła łączą linie lub segmenty, oparte na przykład o skrętki lub inne media. Ich działanie może obejmować funkcje (lub kombinacje funkcji) repeater'ów, bridge'ów, filtrów pakietów (do optymalizacji ruchu w sieci), firewall'i itd. W sieci KNX/EIB zdefiniowane są różne standardowe typy profilów sprzęgieł.

 

mgr inż. Wojciech Wiśniewski
Politechnika Łódzka